“Αυτό που χαρακτήριζε τις τρεις ημέρες της εξέγερσης ήταν η άμεση συμμετοχή των ανθρώπων στη διεκδίκηση της ελευθερίας και η συνειδητοποίηση ότι σε αυτόν τον αγώνα χρειάζεται η συμμετοχή των ευρύτερων στρωμάτων του πληθυσμού. Η αντίληψη όμως αυτή συνάντησε αντιδράσεις από τα παραδοσιακά κόμματα, κυρίως της Αριστεράς, διότι υπερβαίνει τη λογική τους και τον έλεγχο που εξ ορισμού αυτά θέλουν να επιβάλουν σε κάθε μαζική εκδήλωση και πολιτική κινητοποίηση. Και εδώ βρίσκεται ένα χαρακτηριστικό του Αντιδικτατορικού Φοιτητικού Κινήματος: αντιπαρατίθεται στις κομματικές τακτικές και υπερβαίνει τους στενούς προκαθορισμένους ορίζοντες οιασδήποτε μορφής”

– Τι ήταν η κατάληψη και η εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973;
– Ποιοι ήταν οι στόχοι και τα ριζοσπαστικά μηνύματά του;
– Γιατί τα μηνύματα αυτά συγκαλύφθηκαν από τα κόμματα και τους διανοούμενους όλων των αποχρώσεων;
– Γιατί η Μεταπολίτευση δεν ακολούθησε τον δρόμο του Πολυτεχνείου;
– Τι ακριβώς έγινε στη Μεταπολίτευση;
– Τι ρόλο εξυπηρετεί η κατασκευή της “γενιάς του Πολυτεχνείου”;
– Γιατί η σημερινή επίθεση στα νοήματα της εξέγερσης;
– Τι εξυπηρετούν οι άκαπνοι διανοούμενοι με την επίθεση αυτήν;
– Ποια η σχέση του Πολυτεχνείου 1973 με τις πλατείες το 2011;

Στα ερωτήματα αυτά προσπαθεί να απαντήσει το βιβλίο αυτό αναδεικνύοντας την ιδιαιτερότητα της κατάληψης το 1973 και τη σημασία της για τη σημερινή κρίσιμη κατάσταση που διέρχεται ακόμη μία φορά η νεοελληνική κοινωνία.

Διοργάνωση εκδήλωσης:
Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο 
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκη

Πέμπτη 14/11 στις 19:00 στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Σχολείο

Ένα γενικότερο πλαίσιο:

Παραμονή κάθε πολεμικής σύρραξης ή γενικευμένης κρατικής ανθρωποσφαγής παράγονται διαφωνίες, αντιπαραθέσεις, ρήξεις, εντός του αντιεξουσιαστικού αναρχικού, ελευθεριακού χώρου σαν συνέπεια απουσίας μίας ιστορικά σταθερής θέσης και στάσης απέναντι στον πόλεμο. Αυτή η διαπίστωση, δυστυχώς, δεν είναι καινούργια, αλλά έχει βαθιές ρίζες στο παρελθόν και δεν φαίνεται να αναιρείται. Υπάρχει λόγος, λοιπόν, να στοχαστούμε μία σταθερή αναρχική θέση απέναντι στον πόλεμο.

Ποια μπορεί να είναι η αντιεξουσιαστική θέση απέναντι στην κατάσταση πολέμου;
Η κατάσταση πολέμου είναι καθολική. Διαπερνά το σύνολο των κοινωνικών δομών, των κοινωνικών σχέσεων, αλλά και όλων των ατόμων. Ο Δημόσιος χώρος μετατρέπεται σε μια αποκλειστική διαβούλευση ένοπλου ή εν δυνάμει ένοπλου διαλόγου τακτικής και στρατηγικής της πολεμικής δράσης. Ο πόλεμος γίνεται η αισθητή πραγματικότητα, καθώς η απειλή δεν αφορά μόνο τη ζωή, αλλά το σύνολο της ανθρώπινης δημιουργίας. Γίνεται, με άλλα λόγια, κοινωνική σχέση σε όλη τη διάρκειά του που μπορεί να απασχολεί μεγάλη ή μικρή χρονικότητα.

Το ότι ο πόλεμος παράγεται και διαχειρίζεται από το κράτος, δεν απαλλάσσει ούτε τώρα ούτε στο παρελθόν κανέναν, στο βαθμό που παρεμβαίνει στο δημόσιο χώρο, από το να πάρει την α’ ή β’ θέση ή την α’ ή β’ στάση. Σήμερα, όπου τα σύγχρονα εθνοκράτη σε μια διαρκή πολεμική ετοιμότητα που τροφοδοτεί ο εθνικισμός στον οποίο οφείλουν την ύπαρξή τους, αλλά και δέσμια μιας γεωστρατιωτικής και γεωπολιτικής σε πλανητικό επίπεδο που τα καθιστά σε μια επιπλέον κατάσταση πολεμικής αναμονής, το ερώτημα παραμένει.

Η αναγκαιότητα για μια ενιαία θέση-στάση απέναντι στον πόλεμο από αναρχική-αντιεξουσιαστική οπτική δεν αφορά το ενιαίο της υπόθεσης, αλλά πηγάζει από το γεγονός ότι ουδέποτε και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες δεν εκφράστηκε μια ενιαία άποψη, όχι από οργανωτική αδυναμία, αλλά από πολιτική και φιλοσοφική ελλειμματικότητα πάνω σε δομικές αντιλήψεις της αναρχικής υπόθεσης.
Είτε «ιμπεριαλιστικός» είτε «αλλυτρωτικός» είτε «αμυντικός» είτε «αντιφασιστικός» είτε «εθνικός» είτε «εθνικοαπελευθερωτικός» η στάση ήταν αποσπασματική και καταφατική προς όλους τους χαρακτήρες του πολέμου.

Συμμετέχουν οι:

• Σημειώσεις της Στέπας
• Academy of Democratic Modernity

Σας προσκαλούμε, λοιπόν, σε έναν αναγκαίο διάλογο για τη στάση του κινήματος πριν και κατά τη διάρκεια του πολέμου

Πέμπτη 31/10 στις 19:00 στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Σχολείο.
Θα ακολουθήσει bar για την ενίσχυση του Πολιτικού Περιοδικού Βαβυλωνία και της πολιτικής συλλογικότητας της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης Θεσσαλονίκης.

H οργάνωση της επόμενης μέρας σε συνθήκες ποινικής τρομοκρατίας, πολιτειακής εκτροπής και στρατιωτικής εμπλοκής

Ένας πρώτος κύκλος εκδηλώσεων, κινητοποιήσεων και πολιτικού διαλόγου, σχετικά με τον νέο ποινικό κώδικα και τα πολύπλευρα αποτελέσματα που φέρνει στους αγώνες , στις κοινωνίες και τα κινήματα, έχει κλείσει. Μετά από σχεδόν έναν χρόνο, ο νέος ποινικός κώδικας έχει πλέον αναλυθεί από πολλές σκοπιές. Ορμώμενοι από όσα συλλογικά συζητήθηκαν και από όσα αναγνωρίσαμε εξαρχής, συμπεραίνουμε πως ο νέος ποινικός κώδικας είναι το επιστέγασμα μιας ολόκληρης και μακροχρόνιας πολιτικής ατζέντας των κυβερνήσεων και της άρχουσας τάξης που καταπιέζει και ποινικοποιεί την κοινωνία και τους αγώνες της. Αγώνες που πλέον αφορούν ακόμα και την στοιχειώδη επιβίωση των ανθρώπων.

Είναι ζωτικής σημασίας, επομένως, να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε σε αυτή την νέα κατάσταση. Αυτό απαιτεί την κοινή οργανωτική αναβάθμιση του κινήματος, των δομών και των εργαλείων μας, για να δώσουμε απαντήσεις σε αυτήν την παρατεταμένη κρίση. Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε την βάση για μια επαναστατική προοπτική, ώστε να ορίσουμε ως κοινωνία την ζωή μας. Να καταφέρουμε να επιβιώσουμε, να ανταποκριθούμε πολιτικά ως κίνημα στις βαθιές πολιτειακές και κοινωνικές αλλαγές που συντελούνται και να αντεπιτεθούμε σε καθεστώτα και κυβερνήσεις που διαμορφώνονται σε συνθήκες τρίτου παγκοσμίου πολέμου.

Αφήνοντας πίσω τα πάγια προβλήματα των χρόνιων αδυναμιών μας, θεωρούμε αφενός χρέος μας να αναγνωρίσουμε την σοβαρότητα της σημερινής κατάστασης και αφετέρου να έρθουμε σε ευρείες συγκλίσεις για την κλιμάκωση και την όξυνση των αντιστάσεων μας. Η εκδήλωση που προτείνουμε στοχεύει στο να οργανώσουμε τους σχεδιασμούς μας και την πρακτική τους εφαρμογή πάνω στην πραγματικότητα με μια συνολική πρόταση που θα βρει άμεση αλλά και μακροχρόνια εφαρμογή.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Σάββατο 12/10, 18:00 (Κτήριο Σάκη Καράγιωργα)

Ποινική τρομοκρατία, φυσική καταστολή και μηχανισμοί προπαγάνδας και ελέγχου, μέσω της ενημέρωσης

Γ. Κακαρνιάς (Δικηγόρος),

Ελευθεριακό σχήμα Παντείου

 Ταμείο Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκώμενων Αγωνιστ(ρι)ών

Τοποθέτηση πρώην πολιτικού κρατούμενου

Infolibre ( Συνεργατική για την ανεξάρτητη ενημέρωση και επικοινωνία )

OmniaTV (Διαδικτυακή πλατφόρμα ενημέρωσης από τα κάτω )

Πολιτειακή εκτροπή και το τέλος του κοινωνικού συμβολαίου της μεταπολίτευσης

Α. Παπαρρούσου (Δικηγόρος)

Πλατφόρμα Συνομοσπονδιακής Ένωσης

Κυριακή 13/10, 12:00 (Γυάλινο Κτίριο)

Κοινωνική αυτοοργάνωση, κοινωνική δικαιοσύνη και εσωτερική οικονομία: τροφή, υγεία, ενέργεια,
Παιδεία, στέγη, δίκαιο (12:00-16:00)

Κ.Πατρικίου (Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων του Αγ. Σάββα)

MEKA REVERSE (Μέτωπο για τη Κοινωνική Απελευθέρωση – Με.Κ.Α.)

Κορινθιακός SOS (Oργανωτική αγωνιστική σύμπραξη αυτοοργανωμένων ομάδων)

ΑΔΥΕ (Αυτοοργανωμένη Δομή Υγείας Εξαρχείων)

Πρωτοβουλία για ένα πολύμορφο κίνημα στην ψυχική υγεία,

Ντ. Ρέππα (Δασκάλα, ΣΕΠΕ Αριστοτέλης),

Μικρό Δέντρο (Αυτοοργανωμένο παιδαγωγικό εγχείρημα)

Η οργάνωση της επόμενης μέρας σε συνθήκες ποινικής τρομοκρατίας, πολιτειακής εκτροπής και στρατιωτικής εμπλοκής (18:00)

Γ. Μάγγος,

Α. Μανιουδάκης

Κ. Μάτσα (Ψυχίατρος)

Κ. Παπαδάκης (Δικηγόρος),

Α. Παπαρρούσου (Δικηγόρος)

Ανοιχτή συνέλευση ενάντια στον νέο ποινικό κώδικα και την πολιτειακή εκτροπή

Mail: syneleysi-poinikos-ath@protonmail.com

Twitter: @AssemblyPenal

Ζούμε σε μια περίοδο όπου η συζήτηση για τον πόλεμο είναι μια γενικευμένη συνθήκη. Πριν από δύο χρόνια όταν ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία κανείς μας ή σχεδόν κανείς δεν πίστευε ότι θα μπορούσε να ξεκινήσει ένας πόλεμος στα εδάφη της Ευρώπης. Κι όμως ξεκίνησε κι ο πόλεμος ήταν πια πολύ κοντά μας. Ενώ φαινομενικά είμαστε θεατές, λόγω της συμμετοχής του Ελληνικού κράτους στους πολέμους της αποικιοκρατίας νιώθουμε περισσότερο από ποτέ ότι μπορούμε να γίνουμε πρωταγωνιστές.

Οι σύγχρονες αποικιοκρατίες, που παράγονται από την κυριαρχία του συμπλέγματος κρατών / κεφαλαίου και διαπερνούν όλα τα κράτη, οδηγούν σε ένα άνευ προηγουμένου ράλλι εξοπλισμών και φέρνουν πιο κοντά τον γενικευμένο πόλεμο. Η έμπρακτη ένωση των από κάτω σε ένα διεθνές κίνημα ειρήνης, αλληλεγγύης και ελευθερίας στη Δύση και στον Νότο είναι περισσότερο επιβεβλημένη από ποτέ.

Βέβαια, δεν είναι μόνο ο στρατιωτικός πόλεμος που απασχολεί τις σύγχρονες κοινωνίες. Η βία του στρατιωτικοποιημένου κράτους καθώς και η βία των οργανωμένων εγκληματικών ομάδων και η βίαιη κυριαρχία πάνω στις καταπιεζόμενες τάξεις, που αυτό συντηρεί, αποτελούν φαινόμενα που διαπερνούν την ιστορία και επηρεάζει την συνοχή των κοινοτήτων μας. Είναι μια μορφή σύγκρουσης που αναδύεται από τις κατεστημένες σχέσεις κυριαρχίας και καταστρέφει τις κοινοτικές σχέσεις, αυξάνοντας την φτωχοποίηση, την κοινωνική απομόνωση, την περιθωριοποίηση. Μιλάμε για συνθήκη στην οποία η βία του (παρα)κράτους και των κυρίαρχων ομάδων που αυτό συντηρεί είναι διάχυτη και ο «εχθρός» εντοπίζεται σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, τους μετανάστες, τα λοατκι άτομο κ.α. πάνω στις οποίες ασκούνται διάφορες μορφές εξουσίας που γίνονται αντιληπτές ως πολεμικές.

Στο πλαίσιο αυτό αξίζει να αναφερθούμε στην χρήση του όρου «υβριδικός πόλεμος», ο οποίος χρησιμοποιήθηκε από κρατικούς αξιωματούχους για να μιλήσει για τους μετανάστες που επιχειρούσαν να εισέλθουν στην Ελλάδα από τον Έβρο. Ως σημαντική αξιολογείται η συμβολή των ΜΜΕ στην κατασκευή ενός δημόσιου λόγου που μιλάει για «πόλεμο» και «εχθρούς» που απειλούν την ειρήνη και την ασφάλεια και ουσιαστικά ενισχύει τα εκάστοτε κυβερνητικά αφηγήματα περί κινδύνου, απειλής και αόρατων εχθρών τα οποία αξιοποιούνται για την ισχυροποίηση της εξουσίας και του ελέγχου που ασκείται πάνω στην κοινωνία.

Οι παραπάνω επισημάνσεις φανερώνουν τη δύναμη και την ισχύ που έχει το αφήγημα του πολέμου εντός των συγκεκριμένων κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών και γι’ αυτό τον λόγο έχει σημασία να ασχοληθούμε με αυτή τη θεματική διερευνώντας τις διαστάσεις αυτού του φαινομένου και ψηλαφίζοντας απελευθερωτικές διαστάσεις.

Πέμπτη 10/10  στις 19:30.  στον Ελεύθερο  Κοινωνικό Χώρο «αλτάι»//Free Social Space “altai”

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Με αφορμή την έκδοση του 22ου τεύχους του περιοδικού Βαβυλωνία και των εγκαινίων του Κινηματικού βιβλιοπωλείου Λούθιο // Anti-bookstore Lucio διοργανώνουμε εκδήλωση/συζήτηση με τίτλο:
Μπροστά στον Πόλεμο
Αντιεξουσιαστικές προσεγγίσεις για τον πόλεμο χθες και σήμερα

Παραμονή κάθε πολεμικής σύρραξης ή γενικευμένης κρατικής ανθρωποσφαγής παράγονται διαφωνίες, αντιπαραθέσεις, ρήξεις, εντός του αντιεξουσιαστικού αναρχικού, ελευθεριακού χώρου σαν συνέπεια απουσίας μίας ιστορικά σταθερής θέσης και στάσης απέναντι στον πόλεμο. Αυτή η διαπίστωση, δυστυχώς, δεν είναι καινούργια, αλλά έχει βαθιές ρίζες στο παρελθόν και δεν φαίνεται να αναιρείται. Υπάρχει λόγος, λοιπόν, να στοχαστούμε μία σταθερή αναρχική θέση απέναντι στον πόλεμο.

Ποια μπορεί να είναι η αντιεξουσιαστική θέση απέναντι στην κατάσταση πολέμου;

Η κατάσταση πολέμου είναι καθολική. Διαπερνά το σύνολο των κοινωνικών δομών, των κοινωνικών σχέσεων, αλλά και όλων των ατόμων. Ο Δημόσιος χώρος μετατρέπεται σε μια αποκλειστική διαβούλευση ένοπλου ή εν δυνάμει ένοπλου διαλόγου τακτικής και στρατηγικής της πολεμικής δράσης. Ο πόλεμος γίνεται η αισθητή πραγματικότητα, καθώς η απειλή δεν αφορά μόνο τη ζωή, αλλά το σύνολο της ανθρώπινης δημιουργίας. Γίνεται, με άλλα λόγια, κοινωνική σχέση σε όλη τη διάρκειά του που μπορεί να απασχολεί μεγάλη ή μικρή χρονικότητα.

Το ότι ο πόλεμος παράγεται και διαχειρίζεται από το κράτος, δεν απαλλάσσει ούτε τώρα ούτε στο παρελθόν κανέναν, στο βαθμό που παρεμβαίνει στο δημόσιο χώρο, από το να πάρει την α’ ή β’ θέση ή την α’ ή β’ στάση. Σήμερα, όπου τα σύγχρονα εθνοκράτη σε μια διαρκή πολεμική ετοιμότητα που τροφοδοτεί ο εθνικισμός στον οποίο οφείλουν την ύπαρξή τους, αλλά και δέσμια μιας γεωστρατιωτικής και γεωπολιτικής σε πλανητικό επίπεδο που τα καθιστά σε μια επιπλέον κατάσταση πολεμικής αναμονής, το ερώτημα παραμένει.

Η αναγκαιότητα για μια ενιαία θέση-στάση απέναντι στον πόλεμο από αναρχική-αντιεξουσιαστική οπτική δεν αφορά το ενιαίο της υπόθεσης, αλλά πηγάζει από το γεγονός ότι ουδέποτε και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες δεν εκφράστηκε μια ενιαία άποψη, όχι από οργανωτική αδυναμία, αλλά από πολιτική και φιλοσοφική ελλειμματικότητα πάνω σε δομικές αντιλήψεις της αναρχικής υπόθεσης.

Είτε “ιμπεριαλιστικός” είτε “αλλυτρωτικός” είτε αμυντικός είτε αντιφασιστικός είτε εθνικός είτε εθνικοαπελευθερωτικός η στάση ήταν αποσπασματική και καταφατική προς όλους τους χαρακτήρες του πολέμου.

Σας προσκαλούμε, λοιπόν, σε έναν αναγκαίο διάλογο για τη στάση του κινήματος πριν και κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Καλεσμένοι μας θα είναι μέλη από το εγχείρημα “Σημειώσεις της Στέπας” και το “Academy of Democratic Moderinty“

Σε μια προσπάθεια το ζήτημα αυτό να μην αποσιωπηθεί, δημοσιεύουμε ολόκληρη την βιντεοσκοπημένη εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις 11 Μαΐου για τη δολοφονία στα Τέμπη. Είχαμε την τιμή να μας μιλήσουν πολλοί από τους συγγενείς των θυμάτων, καθώς και ο δημοσιογράφος του Solomon Σταύρος Μαλιχούδης και η δικηγόρος της πολιτικής αγωγής Αντωνία Λεγάκη. Ήταν μια εκδήλωση που αφορούσε ένα ασύλληπτων διαστάσεων κρατικό έγκλημα, από τα μεγαλύτερα στη σύγχρονη ιστορία της χώρας, που συνοδεύεται από την πιο σκανδαλώδη προσπάθεια συγκάλυψης που έχουμε δει τις τελευταίες δεκαετίες και είχε φόρο τιμής δεκάδες αθώους νεκρούς και τραυματίες. Ο κόσμος που γέμισε την αίθουσα, που παρέμεινε επί ώρες, που κρεμόταν από τα χείλη των συγγενών, των οποίων τα λόγια ανακίνησαν κάτι πολύ βαθιά στην ψυχή μας, ελπίζουμε ότι είναι μια ακόμα ισχυρή ένδειξη ότι σαν κοινωνία δεν έχουμε καμία πρόθεση να ξεχάσουμε το έγκλημα στα Τέμπη και τους νεκρούς του. Ξέρουμε καλά – και συνειδητοποιήσαμε ακόμα περισσότερο – ποιοι είναι οι υπεύθυνοι για αυτόν τον όλεθρο, για την ξεδιάντροπη προσπάθεια αποσιώπησης και η αλαζονική τους στάση μας εξοργίζει ακόμη περισσότερο.

Σας ευχαριστούμε όλους θερμά, κοινό και ομιλητές. Και πάνω από όλα, ευχαριστούμε τους συγγενείς των νεκρών για τη δύναμη τους να μιλήσουν για άλλη μια φορά, για την περηφάνεια και την αξιοπρέπειά τους και για την εμπιστοσύνη που έδειξαν στους αγνώστους ανθρώπους που βρέθηκαν μπροστά τους εκείνη την ημέρα. Τα λόγια σας, μας άγγιξαν πολύ βαθιά, μας ανακίνησαν και μας άλλαξαν και ελπίζουμε να νιώσατε ότι σε όλη αυτή τη διαδρομή δεν θα είστε μόνοι.

Γιατί είναι υποχρέωση όλων μας να είμαστε εκεί σε κάθε βήμα αυτού του δρόμου, μια γροθιά μέχρι τη δικαίωση και τη διασφάλιση ότι τίποτα τέτοιο δεν πρόκειται ποτέ να ξανασυμβεί.

Για μια πλήρη ενημέρωση, για κάθε νέο στοιχείο που προκύπτει και για δράσεις που καλούν οι συγγενείς των νεκρών των Τεμπών, μπορείτε να ανατρέχετε εδώ: https://tempi-egklima-2023.com/

Χειρονομίας Αντιεξουσιαστική Κίνηση

Την ώρα που η κοινωνία παλεύει καθημερινά για την επιβίωση απέναντι στην ιδιωτική και κρατική κερδοσκοπία, στις ληστρικές αυξήσεις σε ενέργεια και μεταφορές που έφεραν οι ιδιωτικοποιήσεις και στα συνεχώς αυξανόμενα κόστη βασικών αγαθών, η κυβέρνηση αποφασίζει να θέσει σε εφαρμογή το σχέδιο εκποίησης του ήδη κατακρεουργημένου συστήματος υγείας.

Μας βλέπουν απλώς ως πελάτες, ως πηγή κέρδους. Το είδαμε στα Τέμπη, το είδαμε στη Θεσσαλία, το βλέπουμε στα πανεπιστήμια. Δικαίωμα στη ζωή και την ευημερία έχουν μόνο όσοι διαθέτουν τις οικονομικές δυνατότητες και μπορούν να αυξήσουν τα κέρδη των εταιριών και της κρατικής συμμορίας.

Την Κυριακή 7 Απριλίου στις 12 το μεσημέρι, μαζευόμαστε στο θεατράκι της Σκάλας για να συζητήσουμε για τη δημόσια υγεία στο παρόν και το μέλλον. Θα μιλήσουμε για την πραγματικότητα στα νοσοκομεία, την υποστελέχωση, τις ελλείψεις και τη συστηματική και συνειδητή απαξίωση του ΕΣΥ που έχει μοναδικό στόχο να εξαναγκάσει τους πολίτες να στραφούν στις ιδιωτικές κλινικές και παράλληλα να ανοίξει τις πόρτες των νοσοκομείων στις εταιρίες. Να κατανοήσουμε τι σημαίνει κοινωνία και άνθρωπος χωρίς άμεση και δωρεάν πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Να συζητήσουμε για τις προοπτικές αντίστασης ενάντια στο δυσοίωνο μέλλον που μας ετοιμάζουν.
Η δημόσια και δωρεάν υγεία είναι ένα ζήτημα που μας αφορά όλες και όλους. Οφείλουμε να τους σταματήσουμε!

Ομιλητές:
Πάνος Παπανικολάου: γενικός γραμματέας Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ)
Βάσω Αμπελογιάννη: γραμματέας Συλλόγου Εργαζομένων στο Νοσοκομείο και στα Κέντρα Υγείας νομού Άρτας, μέλος ΓΣ ΑΔΕΔΥ
Λουίζα Γκίκα: ιατρός στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ιωαννίνων, μέλος ΔΣ της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων Ηπείρου (ΕΙΝΗ)

Χειρονομία – Αντιεξουσιαστική Κίνηση